Bandologie
Er is al heel wat geschreven over banden. Ik zal hierbij proberen wat meer duidelijkheid in het hele bandenverhaal te scheppen. Bij SlipStream mag er op rubber banden gereden worden en in sommige klasses is het ook mogelijk en toegestaan om op schuim (spons/foam/sponge/moos) banden te rijden. Het is gebleken dat bij het gebruik van deze banden op onze houten baan, de grip zo optimaal mogelijk is en blijft. Andere bandensoorten zijn bij SlipStream niet toegestaan.
Waarom? We hebben redelijk wat ervaring met andere samenstellingen van banden waaronder ook silicone banden en polyurethaan (PU) banden. Hieronder zal ik de voor- en nadelen beschrijven.
Siliconenbanden
Hier in Nederland komen silliconenbanden nauwelijks voor. Slot.it heeft ze in het programma en verder ben je aangewezen op eigen import uit het buitenland. In Amerika zijn “silies” uiterst populair. Verder ken ik 1 club in Nederland waar ermee gereden wordt. Silliconenbanden zijn niet of nauwelijks te slijpen, zodat je bij onrondheid toch wat gripverlies moet incasseren. De grip op diverse baansoorten is redelijk tot goed. Ze komen het beste tot hun recht op gladde hardplastic banen (Carrera, Fleischmann) of op houten banen met een gladde afwerking.
Dit soort banden heeft een desastreuze werking op banen waar normaal met rubberen-, schuim- of polyurethaanbanden gereden wordt. De grip gaat compleet verloren en het duurt daarna heel lang voordat je met rubber of schuim weer een beetje grip krijgt. Wat deze banden qua grip op bijvoorbeeld ruwe Nincobanen doet, weet ik niet.
Polyurethaan banden (PU)
Er zijn een aantal clubs die met PU banden rijden. Dit soort banden geeft een redelijke tot goede grip op gladde houten banen en op hard plastic banen.
Deze banden worden vaak handgemaakt (gegoten) waardoor ze vaak onrond zijn en soms luchtholtes bevatten. Beide is niet erg. Ze zijn makkelijk rond te slijpen en een een luchtblaasje in je loopvlak merk je niet. Als je na het slijpen je banden ook nog polijst met heel fijn schuurpapier (tot korrel 2000) dan is de grip nog beter. Sommigen behandelen hun banden ook nog met nagellak-remover ZONDER aceton om nog meer grip te krijgen.
Tijdens het rijden is het zaak om je wagen in het juiste spoor te houden, anders ben je snel je grip kwijt. Al rijdend zul je merken dat de grip na verloop van tijd toch duidelijk afbouwt, dat is inherent aan dit soort banden. Ze slijten ook redelijk snel, waarbij er veel bandenstof op de baan en in je wagentje terecht komt.
Ga bij een club waar normaal met rubber- of schuimbanden gereden wordt ook niet met dit soort banden de baan op. Je rijdt de grip van de rubberen bandensporen finaal weg. Het slijtagestof dekt de bovenkant daarvan af en de mensen met rubber- of schuimbanden glijden aan alle kanten van de baan af. Het duurt vele ronden voordat zij weer grip krijgen met hun bandjes en dat vinden ze absoluut niet leuk! Gebruik ze maar niet op ruwe banen zoals Ninco, je ziet ze slijten.
De laatste tijd is er nogal wat te doen geweest om PU banden. Tot voor kort zaten er stoffen in die door Europese wetgeving werden verboden. Men is toen volop met andere stoffen gaan experimenteren maar dezen gaven toch niet die grip die we van de oude soorten gewend waren. De oude soort is te herkennen aan de zwarte kleur van de band en de grijze kleur van het slijpsel. Bij de nieuwere soort hadden de banden een blauwige gloed en blauw/groenachtig slijpsel.
Ondertussen is er alweer een verbeterde versie, weer met zwart rubber maar een heel wit slijpsel. Van deze laatsten ligt het gripniveau alweer wat dichter tegen die van het oudste soort aan. Fabrikanten zijn Ortmann, Wiesel en Dickel, allemaal Duitse merken. Er wordt in Duitsland veel met dit soort banden gereden, maar het tij is kerende ten gunste van foam en rubber banden, vanwege de grip perikelen en de wisselende kwaliteit (en grip).
Rubber banden
Rubber banden zijn er in allerlei soorten en maten. Synthetisch rubber, natuur rubber en allerlei bijmengingen van bijvoorbeeld siliconenrubber of polyurethaan. Het is vaak moeilijk te zeggen wat voor soort rubber je precies in handen hebt. Ook van de zijde van fabrikanten hoor je nauwelijks uit wat voor materiaal hun banden bestaan, deels waarschijnlijk uit concurrentieoverwegingen.Met een goede neus (niet verkouden) kun je meestal wel ruiken of er natuurrubber in je band zit. Dit soort banden is geliefd bij vele clubs om de vele soorten en maten en de mogelijkheden om ze te “preppen” (prepareren) met allerlei middeltjes om de grip te verhogen.
Ze zijn over het algemeen makkelijk te slijpen waarbij sommige soorten zo zacht zijn dat de vellen er letterlijk aan hangen. Toch maakt dit niets uit voor de grip. Rubber banden geven een redelijk constante en vaak hoge grip, en ze slijten in de regel ook niet erg snel. Alleen op ruwe banen gaan ze er redelijk snel aan.
Er zijn vele merken en sommige merken hebben ook verschillende compounds en hardheden. Dat is een gebied waar je door ervaring wijzer in wordt. In een volgend artikel ga ik in op het prepareren van diverse banden van diverse merken.
Schuimbanden
In de 60er jaren werd er al gereden op schuimbanden en sommigen zijn de specifieke eigenschappen weer aan het herontdekken. Dit soort banden geeft een goede grip op harde gladde baanoppervlakken. Banen waar al sporen van rubber op liggen hebben niet te lijden van dit soort banden. Integendeel, dit soort banden geven door hun uitpoetsende werking de gebruikers van rubber banden erna weer wat extra grip.
De slijtage op harde gladde bannen is prima en de hoge grip blijft ook langer en constanter. Je kan ze nog verder prepareren met speciale gripmiddelen zoals Pink Tire Traction van Parma, maar echt nodig is dit niet. Het wordt alleen maar een smeerboel. De banden lopen soms wel vol met allerlei vuil van de baan. Even over het kleefgedeelte van een stuck ducktape rollen en je bent er vanaf. Bij hardnekkig vuil gooi je de wielen in een bakje lauw water met wat afwasmiddel, knijpt wat in het loopvlak, droogt ze met een stuk doek of keukenrol en ze zijn weer als vanouds.
Ze zijn ook redelijk makkelijk te slijpen, als de diameter te groot is voor je wagen is dit dus makkelijk aan te passen. Ze zijn er ook in diverse hardheden. Hier zul je zelf moeten experimenteren om uit te dokteren welke hardheid het beste bij jouw rijstijl past. Deze banden worden geleverd als complete wielen waarbij het schuim al op de velg zit gelijmd. Zijn ze echt versleten, dan zijn er zogenaamde donuts te koop. Dit ziet er uit als zwarte buisisolatie. Je lijmt ze op je kale velg en slijpt het schuim op de gewenste maat. De bekendste merken zijn Scaleauto en NSR.