Max Verstappen gevoel
Ik noem het zelf het “Max Verstappen gevoel”. Je denkt dat je een prima race hebt gereden en dan komt er na afloop een official je vertellen dat je, ondanks je mooie derde plaats, niet mee mag naar het podium. Je hebt namelijk een regeltje overtreden, dat ergens in een stoffig hoekje van het wedstrijdreglement was verstopt. Niet dat ik bij SlipStream ooit op in de buurt ben geweest van de ereplaatsen, maar als je denkt je directe tegenstander om de 14e plaats met een half rondje te hebben verslagen, is het zuur dat je zonder pardon een plaats wordt teruggezet omdat je bent vergeten de inserts in je nieuwe achterwielen te monteren.
Inserts is één van die typische slot race-termen, waarvan je als jong en onbedorven racertje eventjes met je oren staat te klapperen. In de meeste klassen bij SlipStream wordt met schuimbandjes gereden, die voor het gemak op kunststof velgjes zijn gemonteerd. Lekker makkelijk, oude achterwieltjes eraf en hup, nieuwe superdeluxe racebanden compleet met velg er op. Klaar is Kees. Maar niet heus, in het reglement staat letterlijk vermeld: “3d inserts verplicht. Definitie 3d inserts: 3d metalen of kunststof inserts zoals in de winkel verkrijgbaar of inserts verkregen door het afdraaien van de standaard kunststof velgen. Dus geen papieren of kunststof plaatjes waarop al dan niet een velgdesign getekend of geprint is.”
De velgen waarop jouw hagelnieuwe slicks gemonteerd zitten, zijn wel functioneel, maar verdienen geen schoonheidsprijs. Zeker niet als je ze vergelijkt met de velgen van de achterwielen die je zojuist van je bolide hebt gesloopt. Dus zit er niets anders op dan te proberen die oude velgen zodanig aan te passen, door ze bijvoorbeeld uit elkaar te slopen, dat ze in de nieuwe velgen passen. Soms gaat dat vrij gemakkelijk, soms niet. En heb je de klus eenmaal geklaard ben je als beginneling geneigd om het resultaat van al dat gezwoeg met een beetje secondelijm stevig vast te zetten, zodat de inserts bij een flinke crash in elk geval op hun plaats blijven zitten. Helemaal fout! Je rubberbanden hebben niet het eeuwige leven en zullen na een bepaalde periode aan vervanging toe zijn.
Ik kreeg de raad om mijn inserts met fotolijm te bevestigen. Dat houdt ze redelijk op hun plek maar maakt het ook mogelijk om ze zonder veel schade weer los te krijgen. Helemaal honderd procent goed werkt dit ook weer niet. Ik heb al menigmaal een gefrustreerde rijder met spiedende blik de baan langs zien lopen, wanhopig op zoek naar een verloren insert. En die dingen hebben de onhebbelijke gewoonte ergens terecht te komen waar je dat absoluut niet verwacht. Gelukkig worden ze altijd weer teruggevonden want o wee, onze strenge doch rechtvaardige keurmeester pakt je subiet 5 procent van je afgelegde rondjes af als je inserts niet in orde zijn!
En zo zijn er nog veel meer regeltjes. Het reglement, wat me bij het aanmelden bij SlipStream aangereikt werd, telt toch al gauw 20 bladzijden op A5 formaat. De maximum snelheid van je auto mag niet te hoog zijn en de magneet, die je voorin je karretje mag monteren, mag ook weer niet te sterk zijn. Je bolide moet een zeker mininum-gewicht hebben, er zijn regels over de spoorbreedte, de grondspeling… Ik zou nog een kwartiertje door kunnen gaan, de rij lijkt wel eindeloos. Het is dan na een wedstrijd dus altijd weer spannend of je racemonster door de keuring komt. Met een strenge blik sloopt de technische commissie je auto uit elkaar en kijkt elk hoekje en gaatje na. En reken maar dat ze onverbiddelijk zijn.
Natuurlijk zijn er grensgevallen en wordt er na een afkeuring druk gediscussieerd. Soms erg fel, hoewel dat de laatste tijd weer wat lijkt mee te vallen. Vraag me niet waarom. Een tijdlang heeft een van onze keurmeesters de term “het is kritisch” gebruikt, waarmee hij aangaf dat een bepaalde regel nog net niet werd overtreden, maar dat het weinig scheelde. Een soort gele kaart dus. In de eerste maanden dat ik bij SlipStream wedstrijden meereed, verzamelde ik een collectie gele en rode kaarten waarop menig voetballer jaloers zou zijn. Het gaat nu gelukkig wat beter. Maar ik hoop nog steeds het echte “Max Verstappen gevoel” een keertje mee te maken. Al was het maar om dan teruggezet te worden naar die voor mij zo onhaalbare vierde plaats…