Geschiedenis SlipStream
Het is allemaal begonnen bij Grand Prix modelracing te Bennebroek in 1998. Een slotrace-speciaalzaak met een race mogelijkheid. Al snel waren er een aantal vaste rijders die zo’n grote baan wel leuk vonden en ook wekelijks kwamen racen en sleutelen, er werden races georganiseerd voor beginners en gevorderden, kortom dikke pret.
Helaas, half 1999 viel het doek en werden de deuren gesloten. Wat nu? De koppen bij elkaar gestoken en het was al snel besloten “er moest een nieuw circuit komen”. Naarstig op zoek naar een geschikte ruimte om als vriendenclub verder te gaan, viel niet mee, te duur, te groot, te klein, te oud, etc.
Gelukkig werd er een prachtige locatie gevonden in een oude bollenschuur te Heemstede in een groene en rustige omgeving direct aan een slootje (de “stream” van SlipStream) waar al snel met de bouw van ons circuit werd begonnen.

Bouw circuit
Na lang zoeken was er eindelijk een geschikte ruimte gevonden, waarna we gezamenlijk een eisenpakket hebben opgesteld waaronder o.a:

• 6-sporen
• minstens 30 meter lang
• flinke hoogteverschillen
• een carrousel
• minimale verschillen in baanlengte
• etc.

Vervolgens zijn we begonnen met enkele ontwerpen te tekenen op schaal in een CAD systeem, dit om de beschikbare ruimte (11 x 6,5 mtr) zo optimaal mogelijk te gebruiken. Na de ontwerpen te hebben doorgenomen is er uiteindelijk gezamenlijk voor een basisontwerp gekozen. Vervolgens met afplakband het baanontwerp op de vloer overgebracht om te kunnen zien of er voldoende ruimte over zou blijven, zodat er ook nog wat ruimte om te sleutelen overbleef.
De uiteindelijke baankeuze is een mix van vele stijlen, snelle rechte stukken, korte bochten, zeer lange bochten (carrousel), spannende combinaties, vlakke bochten, gebankte bochten en ga zo maar door. De baan was op tafels gebouwd met daarop plaatmateriaal en vulstukken om alles op de juiste hoogte te krijgen zonder dat er knikken ontstaan, vervolgens de Fleischmann baandelen (totaal 300 stuks) uitgelegd en met MDF opgesloten, overigens zijn er tijdens de bouw nog wel enige aanpassingen gedaan aan het gekozen ontwerp, op papier is het toch anders dan in werkelijkheid (dit betekende dat er enkele vreselijke bochtencombinaties zijn verdwenen).
Hoera! de baan lag op zijn plaats, op zo een moment moet je ervoor zorgen dat het rijden op de tweede plaats komt en het afwerken de hoogste prioriteit krijgt. Terwijl de ene ploeg zich bezig hield met het aankleden van de baan, lagen er anderen onder de baan om er voor te zorgen dat de bedrading voor baanspanning en baanverlichting op zijn plaats kwam. Al met al heeft het afwerken nog zo’n twee maanden hard werken in beslag genomen.
Het resultaat mocht er wezen, een strak afwisselend circuit, mooie aankleding en technisch werkte alles uitstekend.

Maar ook deze locatie moesten we verlaten en voor de 2e keer in ons bestaan gingen we verhuizen. Er is toen gekozen om over te stappen op een houten baan met 6-sporen. Na veel diverse ontwerpen is een baan met een lengte van 36,47 meter gebouwd.
Deze baan is geheel in eigen regie gemaakt, van ontwerp tot de opbouw. We hebben voor hout gekozen omdat je daarbij niet vastzit aan de “opgelegde” vormen van plastic banen. Je kan elke bochtenradius maken die je zelf wilt en daarbij de vorm van de baan optimaal aanpassen aan de ruimte die je tot je beschikking hebt. Daarnaast moet je rekening houden met de marshall-plaatsen. Niet meer plaatsen dan er sporen zijn. Daarbij moeten de plaatsen zodanig gesitueerd zijn dat je het zicht van de rijders zo min mogelijk hindert. Vanuit deze filosofie is de huidige baan ontstaan.

Rondom de baan vindt je de nodige scenery. Naast de opvallende Sepang tribune met honderden toeschouwers en zijn opvallende dakvorm zijn er een lange pitstraat, met onder de baan verzonken pitboxen, en een heel transparante wedstrijdtoren. Ook de SlipStream Loungetent trekt veel bekijks. Menig fotograaf is al op de knieën gegaan om het interieur vast te leggen. Ook zijn er de nodige details te vinden in de groenstroken, zoals een echt flikkerend kampvuur. Rond de baan zijn daar de dubbel hoge vangrails en de vanghekken met gaas en spankabels die voor de nodige veiligheid moeten zorgen.

Door het gebruik van hout is de baan supervlak en ook supersnel. Een combinatie van verschillende bochten, nauwelijks rechte stukken en hoogteverschillen maken het een echte uitdaging om zo snel mogelijk rond te komen. Daarbij moet je wagentje wel perfect zijn. De banden moeten perfect rond zijn om optimaal door de bochten te komen. De afstelling moet zo strak en hard mogelijk zijn. De beste resultaten worden behaald op de hardere banden en met een stijf chassis. Doordat er in de loop der tijd veel rubber op de ideale lijn is achtergebleven heeft de baan heel veel grip. Bij gebruik van rubber banden is het gebruik van verzwaringslood amper nodig. Gebruik je schuimbanden dan moet je zelfs je lood voor je vooras plaatsen om de neus bij het accelereren aan de grond te houden.

De aansluiting van de regelaars geschiedt via een XLR stekker. Hoe je deze aan moet sluiten zie je in het artikel in het techniekhoekje. De voeding is variabel regelbaar per spoor. Standaard is een spanning van 12 Volt, dat is voor de meeste moderne wagens ruim voldoende. Alleen voor Fleischmann wedstrijden en voor de 1:28 klasse wordt er met een hoger voltage gereden.